یک مدل روابط کار، مقتضی با شرایط ایران

روابط کار از پدیده های مهم ادارۀ اجتماعات امروزی است که باید مورد توجه عمیق برنامه ریزان و مسؤولان اداره امور هر جامعه قرار گیرد. متأسفانه در عمل، به خصوص در کشورهای در حال توسعه پدیدۀ مذکور چندان مورد توجه قرار نگرفته است. به همین دلیل چه در بعد علم و چه در بعد عمل نارسایی ها و مشکلات زیادی برای جوامع مختلف ایجاد کرده است. بررسی نظریه های و دستورالعمل های اجرایی روابط کار نشان می دهد که یک علت مهم ایجاد نارسایی ها عدم شناخت دقیق و همه جانبه مصادیق و محتوای پدیده مذکور می باشد که این خود به دلیل نبودن یک چارچوب دقیق نظری برای تحقیق و شناخت این پدیده ایجاد شده است. نویسنده که پس از سال ها مطالعه و تجربه عملی در زمینه روابط کار به این نتیجه رسیده است که برای رفع این نواقص، طراحی و ارائه مدل و چارچوب مناسبی برای مطالعه روابط کار بسیار ضروری است و می تواند به محققین این رشته در شناخت دقیق محتوا و کشف راخ حل های عملی و کارساز کمک مؤثری کند، اقدام به طراحی چارچوب مذکور نمود. در این راه با توجه به علت گوناگونی شرایط محیطی روابط کار در جوامع مختلف نمی توان یک مدل واحد که بتواند برای همه جوامع از هر لحاظ جوابگو باشد، ارائه داد، ابتدا یک مدل عمومی که در همه جوامع قابلیت کاربرد داشته باشد مطرح می شود و سپس با انجام تحقیقی پیمایشی در ایران، مدلی خاص برای کشورمان طراحی می گردد. در این مقاله نخست: روابط کار تعریف شده و محتواها و چارچوب های گوناگونی که نویسندگان مختلف کشورها ارائه داده اند، شرح داده خواهد شد و دومک دستاوردهای تحقیق بیان خواهد شد. در پایان مدل های پیشنهادی که با الهام از نتایج دو قسمت اول طراحی گردیده اند، ذکر گردید. امید دارد که مقاله بتواند توجه دست اندرکاران را جلب کند و برای تحقیقات علمی بعدی یا برنامه ریزی و اجرای فعالیت های روابط کار مؤثر واقع شود.